Dieta kaszowa
Co stanowi około połowę naszego zapotrzebowania kalorycznego? Czy kasze to królowe węglowodanów? Czym jest dieta kaszowa i jakie ma zasady? Jakie korzyści dostarcza kasza? Jaką kaszę wybrać? Detoks „kaszowy” dla zdrowia? Odpowiedzi na te pytania , o skuteczności diety kaszowej w odchudzaniu przeczytasz w kolejnych akapitach.
Przeciętnie węglowodany stanowią około połowy zapotrzebowania kalorycznego , mają więc największy udział wśród makroskładników w kaloryce , dlatego ważne jest odpowiednie zarządzanie nimi , ich dobór i rozłożenie w posiłkach. Nawet w dietach ketogennych, czyli niskowęglowodanowych , gdzie ich ilość wynosi nawet 50 gram dziennie ma znaczenie czy węglowodany będą proste czy złożone , w jakim zestawieniu i jakiej porze.
Kasze pomagają schudnąć.
Kasza gryczana, jęczmienna, manna, kuskus, kukurydziana… Kasze, bo o nich dziś mowa, należą do złożonych węglowodanów, a więc tych których energia uwalniania jest dłużej, u zdrowych osób oczywiście insulina nie podnosi się tak wysoko jak przy cukrach prostych, oraz nie spada gwałtownie, lecz jej wahanie jest w o wiele mniejszym zakresie sprzyjając wykorzystaniu energii a nie odkładaniu tkanki tłuszczowej. Poza tym pod względem wartości odżywczych : minerałów, witamin, błonnika przewyższają ziemniaki, makaron i ryż, czyli inne źródła złożonych węglowodanów. Dużo rozpuszczalnego błonnika , szczególnie w kaszach jęczmiennych zapobiega zaparciom, wzdęciom, bólom brzucha, a więc sprzyja sprawnemu, efektywnemu trawieniu , przez przyspieszanie pracy jelit. Porcja 100 g kaszy gryczanej prażonej i perłowej zawiera po 6 g błonnika pęczaku jęczmiennego 5 g , manna 2 g, gdzie dzienne zapotrzebowanie u osoby dorosłej to około 30 g. Błonnik też utrudnia przyswajanie tłuszczów z innych pokarmów.
Kaszomania w proporcjach.
Ilość ma znaczenie w procesie odchudzania, dlatego po wyliczeniu całkowitej dziennej zerowej kaloryczności (TDEE) należy odjąć około 15%, by ustalić podaż kalorii dzienną służącą redukcji ciała. Następnie należy przyjąć proporcje makroskładników około 30% białek, 50% węglowodanów, 20% tłuszczów, dla przeciętnej osoby rekomponującej swój skład ciała. Zaznaczę, że proporcje powinny być dobrane indywidualne podłóg stanu zdrowia, czyli wyników badań, a także reakcji organizmu, obserwacji energii. By wyznaczyć ilość w gramach należy połowę kalorii wyliczonych w zapotrzebowaniu podzielić przez cztery, jako , że 1 g to 4 kcal. Najkorzystniej pulę węglowodanów rozłożyć równomiernie ,a w dni treningowe zwiększyć ilość po treningu, by odbudować glikogen zużyty podczas aktywności. Kasze nie są najlepszym źródłem protein bo mają około 11 g białka na 100 g produktu, ale dla wegetarian, czy wegan jest to dobra opcja.
Kasza kaszy nierówna.
Kolejno kasza kukurydziana posiada 79 g, manna 78 g, kuskus 77 g, bulgur 75g ,gryczana prażona 75 g, jaglana 73 g, gryczana biała 71,5 g, pęczak 70 g węglowodanów na 100 g produktu i mając zapotrzebowanie 200 g dziennie potrzebujemy spożyć np. 273 g kaszy jaglanej, lub 127 g kukurydzianej i 130 g kuskus.
„Kaszoterapia”
Nie tylko warto spożywać kasze ze względu na wysoką zawartość makroskładnika węglowodanów, ale też ze względu na dieto terapeutyczny wpływ dzięki mikroelementom. Witaminy, minerały polepszą pracę organizmu przyczyniając się do większej przyswajalności makroelementów. Wysoka zawartość jodu w kaszy mannej sprzyja poprawie funkcjonowania tarczycy, nerek, układu moczowego. Kasze jęczmienne perłowa i pęczak jako źródła witaminy PP sprawdzą się przy kłopotach z cerą, czy przy podwyższonym cholesterolu, jak i przy wzdęciach, zaparciach, kłopotach z trawienie. Kasza gryczana, jaglana są zasadotwórcze dlatego wyrównują pH często zakwaszonego obecnie. Przy zaburzeniach jelit, nadciśnieniu, przy nietolerancji glutenu sprawdzi się kasza gryczana , jak i jaglana. Jaglana kasza ponad to wyróżnia się największymi zasobami witamin z grupy B i żelaza. Dlatego szczególnie posłuży dla osób z niedokrwistością, anemią.
Dieta „kaszowa” a detoks.
Dieta „kaszowa ” to nie jedzenie tylko kasz i picie wody. Polega na zwiększeniu w puli zapotrzebowania węglowodanów kasz kosztem ryżów, makaronów, ziemniaków i owoców. Nie chodzi też o rezygnowanie z czegokolwiek do zera, bo zawsze to odbija się niekorzystnie na organizmie. Chodzi o zachowanie balansu, zostawienie niezbędnych protein i tłuszczy. W takim układzie tylko dieta „kaszowa ” wesprze, a nie zaszkodzi. Jedząc same kasze pozbawilibyśmy się budulca tkanki mięśniowej, nasze treningi nie miałyby sensu, a bez tłuszczów gospodarka hormonalna rozregulowałaby się. Zostawiając balans oczyścimy się wystarczająco dzięki błonnikowi z kasz, usprawnimy trawienie i cały metabolizm.
